De verhalen rond de Godin Durga staan aan de basis van hoe ik het wezen zie van De Vrouwe in de tempel bij mij thuis. Jarenlang heb ik mijzelf gek gemaakt met het naast elkaar houden van verschillende mythologische concepten. Dan leek het ene idee heel logisch en een paar weken later zag ik het weer helemaal anders. Toen kocht ik een video op een spiritueel marktje. Een Indiase film over hoe De Godin een meisje redt van een demonische slechterik.
In deze film was de Godin soms een klein meisje en soms was Zij het beeld waaraan werd geofferd. Maar dezelfde Godin bleek in heel veel verschillende afbeeldingen te bestaan. Altijd vriendelijk glimlachend nam Zij, in allerlei situaties en in allerlei verschillende tempels, de offers aan en luisterde naar de gebeden van Haar volgelingen. Totdat Zij zo boos werd dat Ze in verschillende gedaanten en op verschillende manieren afrekende met de slechteriken in de film. Dit was een typische goedkope Bollywoodfilm uit de jaren 80, met al het overdreven acteerwerk en knullige speciale effecten die daar bij horen. Maar het maakte een diepe indruk op mij. Ineens viel het mythologische kwartje, dat al zoveel jaar door mijn hoofd tolde.
Dit was waar! Deze knullige film gaf het antwoord op al mijn vragen.
Er bestaan honderden, misschien wel duizenden van dit soort films in India, die allemaal dezelfde verhaallijn volgen en allemaal dezelfde boodschap uitdragen. De Godin is overal, alle Godinnen zijn een manifestatie van Haar. Het maakt niet uit tot welke van Haar persoonlijkheden je bidt, Zij luistert en zal je helpen.
Deze kernboodschap staat ook een aantal keer in Bhagavad Gita, het meest gelezen heilige boek van het Hindoeïsme. Hierin zegt Krishna een aantal keer, dat het niet uitmaakt in welke vorm je Hem aanbidt, omdat alle vormen in de wereld uiteindelijk Brahman, het hoogste principe zijn. Deze wijsheid is voor elke Hindoe bekend, ook al worden er in het Hindoeïsme honderden verschillende Goden aanbeden. Geen enkele Godheid is beter dan een andere. Elke Godheid kan ook worden aanbeden als zijnde de bron van het Universum, het allerhoogste principe, zonder dat iemand zich er druk over maakt dat de buren hetzelfde zeggen over een andere God.
Toch zijn al die verschillende persoonlijke Goden en Godinnen heel erg belangrijk. Zij zijn geen fantasie, maar heel reële manifestaties van Goddelijke kracht. Ze geven mensen de gelegenheid om een persoonlijke relatie aan te gaan met het Goddelijke. Iets wat niet zal lukken met een nogal abstract begrip als het Ultieme Principe. Alleen verlichtte meesters richten zich uitsluitend daarop. Alle andere mensen zijn onderweg en kunnen goed hulp gebruiken van een Goddelijke vorm die dicht bij hen staat.
Durga is zo'n persoonlijke manifestatie, die heel erg populair is in India. Twee keer per jaar wordt er een 9 daags festival, Navratri, gevierd ter ere van Haar. Elke lente en elke herfst worden er tijdelijke tempeltjes voor Haar gebouwd, in sommige streken worden er ook tijdelijke beelden van Haar gemaakt, die na 9 dagen aan de rivier worden meegegeven.
Tijdens navratri wordt de Devi Mahatmyam voorgelezen. Dit is een tekst uit de 6e eeuw waarin Durga een serie demonen verslaat. Dit is de simpelste samenvatting die mogelijk is, in werkelijkheid is de Devi Mahatmyam een heilige tekst waarin diepe spirituele en filosofische inzichten te vinden zijn.
Durga is hierin Shakti, de kracht die het Universum activeert, of in slaap houdt. Zij is hierin de manifestatie van de essentie van alle Goden samen. Zij is de Godin uit wiens wenkbrauwen de Godin Kali voortkomt. En Zij is de enige kracht die de grootste demonen kan verslaan, als alle andere Goden machteloos blijken te zijn. Over elk van deze aspecten zou ik lange blogs kunnen schrijven en dat ga ik misschien nog wel eens doen.
Voor nu ga ik verder met de voorbereiding van de volle maan avond voor Haar, op 28 april.
Pas daarna komen de boeken met diepere uitleg van de Devi Mahatmyam binnen, die, hoop ik, mijn begrip van Durga nog zullen verdiepen. En dan ligt er ook nog de Devi Bhagavatam van 1100 pagina's op mij te wachten.
Ik verheug me op deze studie. De afgelopen jaren heb ik vooral de Bhagavad Gita, waarin Krishna centraal staat, bestudeerd. En advaita vedanta waarin de hoogste God Ishvara wordt genoemd. Ik gebruik zelf al altijd de vrouwelijke vorm Ishvari. Het lijkt me heerlijk om nu deze studie voort te kunnen zetten met boeken waarin het hoogste principe met Vrouwelijke titels wordt benoemd. Niet dat dat uiteindelijk echt van belang is, maar het voelt voor mij gewoon vertrouwder.
Ik hoop ondanks alle Beltane vieringen, toch nog wel wat pagans te kunnen begroeten op 28 april. Moderne pagans kunnen zoveel inspiratie halen uit het Hindoeïsme, dat een ononderbroken, springlevende paganistische traditie is van duizenden jaren oud.