Er kunnen veel verschillende redenen zijn waarom iemand zich aangetrokken voelt tot de Oude Goden. Veel maken hier kennis mee, als zij zich gaan verdiepen in moderne hekserij of druïdisme. Naast de verering van Moeder Aarde en alles wat Zij voortbrengt, worden hierbij ook regelmatig Godinnen en Goden uit oude pantheons aangeroepen.
Wie of wat deze Godheden nu precies zijn, wordt vaak en beetje in het midden gelaten. Je roept ze aan, als je ze nodig hebt en dat is het dan.
Voor veel pagans is een God of Godin niet meer dan een archetype, een persoon gemaakte gedachtevorm in het collectief onderbewustzijn van mensen. Of Goden worden gezien als een kracht in jezelf, die je kan aanboren en laten groeien. Dit zijn moderne rationele verklaringen van verhalen die, voor de mensen die ze opschreven, ooit een heel andere betekenis hadden. Moderne westerse pagans hebben afstand genomen van het strenge monotheïsme van hun (voor)ouders, maar dat wil niet zeggen dat ze er al helemaal los van zijn.
Mensen van mijn leeftijd hebben bijvoorbeeld nog op school geleerd dat het oude heidendom alleen maar bijgeloof was, allemaal onzin, of op z'n best mooie vertellingen die verschijnselen in de wereld moesten verklaren. Dit idee is diep in onze cultuur ingebed en dus worden bij het verwerpen van de Godheid van het monotheïsme alle 'Goddelijke Kinderen' met het wijwater weggegooid. Alleen de mens en de Aarde hebben dan nog bestaansrecht.
Toch gebeurt er in rituelen soms meer dan wat je van alleen een gedachtevorm of innerlijke kracht zou verwachten. Er is dan, voor mensen die daarvoor open staan, een energie voelbaar aanwezig, die heel duidelijk van 'elders' komt. Een zelfde energie is voelbaar in oude kerken en op krachtplaatsen, plekken waar in het verleden veel rituelen zijn uitgevoerd.
Is het dan wel waar dat alle kracht die in rituelen wordt opgewekt uit de mensen zelf komt?
Ik weet wel zeker van niet!
Jaren geleden heb ik mijn huiskamer omgebouwd en gewijd tot tempel van het Vrouwelijk Goddelijke – De Vrouwe met 10 000 namen. Deze ruimte onderhoud ik met dagelijks ritueel en ik ontvang er regelmatig mensen die op zoek zijn naar 'iets'.
Het is al zo vaak gebeurd dat ik met iemand op de bank zat te praten en er ineens een enorme stroom energie vanaf het altaar de ruimte vulde. Ik merk zoiets op, maar zeg niets. Meestal vraagt de persoon op de bank dan binnen een paar minuten of we misschien even naar het altaar kunnen gaan.
Die energie komt niet van mij en niet van de ander, er gebeurt iets buiten ons om. Er wordt iets toegevoegd dat groter en sterker is dan het menselijke.
Voor mij is dit heel gewoon geworden.
Niet alleen de Vrouwe, maar ook andere Goden kunnen zich plotseling voelbaar manifesteren. Ik heb geleerd om met sommige van Hen te communiceren, dit heeft me veel inzichten gegeven die mij verder hielpen op mijn levenspad. Ik schrijf Hij, Zij, Hen, enz. altijd met een hoofdletter als het over Godinnen en Goden gaat. Ik heb namelijk een enorm respect voor Hun kracht en wijsheid, die onmetelijk veel groter is dan het menselijke. Godheden heb ik leren begrijpen als de Krachten die het universum en het leven draaiende houden en het spel van het leven van achter de schermen beïnvloeden. Zij houden met elkaar alles in evenwicht, wat betekent dat geen enkele Godheid almachtig of alwetend is.
Maar hun macht en wijsheid gaat toch het menselijk begrip te boven.
Godinnen en Goden zijn erg de moeite waard om erkend te worden voor wat Zij werkelijk zijn! En elk mens is het waard om een persoonlijke relatie met een of meer van Hen aan te gaan. Ook jij bent het waard om een persoonlijk lijntje te hebben met een Kracht
die je af en toe een steuntje in de rug geeft.
Ook jij bent het waard om in moeilijke tijden een warme deken
van onvoorwaardelijke liefde om je heen te voelen.
De Goden willen het beste voor Hun menselijke vrienden. Als je daarom vraagt, kunnen Ze je levenspad pad bijsturen, in een richting die beter voor je is (al zie je dat zelf in het begin misschien anders, haha)
Zij zijn er gewoon en doen Hun ding, of je nu wel of niet in Ze gelooft.
Zij nemen vormen aan die door mensen herkend kunnen worden en luisteren naar veel verschillende namen. Toch hebben alle Godinnen en Goden een eigen persoonlijkheid en hun eigen voorkeuren. De wereld van de Goden is wonderlijk, een mens zal nooit helemaal kunnen begrijpen hoe het allemaal nu precies zit. Dat hoeft ook niet het is alleen belangrijk of 'het' werkt.
En dat doet 'het'.
Mensen die een persoonlijke band het het Goddelijke hebben, ervaren meer geestelijke rust.
Je weet dan dat je er nooit helemaal alleen voor staat. Je hebt immers een 'onzichtbare Vriendin of Vriend', die jou door dik en dun zal steunen. Deze innerlijke rust en de bron van wijsheid die elke Godheid is, kunnen je ook steeds dichter bij begrip van het universum en het leven brengen.
Volgens de Bhagavad Gita is elke Godheid een pad naar verlichting, volledige vrijheid. En dit pad begint met devotie.
Een lastig woord voor veel mensen hier in het Westen. Ik noem het ook wel eens 'tutten met een beeldje'. Ramana Maharishi heeft via 'getut' met een beeldje, dat hij altijd bij zich droeg, verlichting bereikt.
Bhakti heet dit 'tutten' – devotie – in het Sanskriet. De allereerste stap op dit pad is erkennen dat er iets buiten jezelf bestaat.
Iets dat groter is dan jijzelf.
Ja, dit kan je soms ook door je heen laten stromen, maar jij bent het niet.
(Niet zolang je nog in de wereld van tegenstellingen gevangen zit.
En dat zitten we in feite allemaal!)
Veel pagans voelen dit 'iets' roepen.
Veel weten ook welke Godheid het is, die aan ze trekt. Maar daaraan toegeven is niet voor iedereen even makkelijk. De ratio kan behoorlijk in de weg zitten. En verder is er in onze cultuur ook niet zoveel bekend over hoe je met de Oude Goden om kunt gaan. Een beeldje kopen en op een altaar zetten.
Maar dan?
Ik heb zelf veel geleerd van nog levende polytheïstische tradities zoals Santeria, Taoïsme en vooral het Hindoeïsme. Ik leerde over gebed, offeren, communicatie, toewijding en overgave.
Dit heeft mijn leven enorm verrijkt. Wat ik door studie en in de praktijk heb geleerd, wil ik nu graag delen met anderen.
Er is ruimte in de tempelagenda voor een groep die 1 keer per maand bij elkaar komt, om met elkaar te werken aan onze persoonlijke band met de Godinnen en Goden die ons roepen.
We zullen theoretisch en praktisch aan de slag gaan. Er is nooit alleen 1 manier, 1 weg, we gaan dus met elkaar uitzoeken wat voor iedere deelnemer het beste werkt.
Ook wil ik graag experimenteren met verschillende vormen van groepsritueel.
Samen de Goden eren, samen de Goden beleven, onze band met Hen verstevigen.
Neem contact met me op, als dit je aanspreekt.
Als je echt geïnteresseerd bent, nodig ik je uit voor een kennismakingsgesprek.
De groep zal, bij voldoende belangstelling, na de zomer van start gaan.