Ik had de term regelmatig langs zien komen, maar had er nooit veel aandacht aan besteed. Licht en donker passen niet echt in mijn wereldbeeld en mijn persoonlijke ervaring met een zogenaamd donkere Godin was verre van duister.
Kali staat altijd wel ergens in de lijstjes van namen die met de donkere Godin geassocieerd worden. En ik heb ooit een negen dagen durend ritueel voor Haar gedaan. Ik was toen vreselijk boos en gefrustreerd over narcistisch gedrag van een ex vriend en moest iets met die woede. Aangezien Kali volgens de mythe is ontstaan uit de woede van Durga, leek Zij mij de aangewezen Godin om aan te vragen hoe ik effectief met die woede om kon gaan. In die negen dagen bracht Zij mij naar begrip en vergeving. Deze donkere Godin leidde mij naar het licht! Tijdens mijn onderzoekje op internet naar de zogenaamd donkere Godin kwam ik er achter dat dit verre van uniek is. Het ene na het andere blog vertelde over hoe de donkere Godin eigenlijk helemaal niet donker is, niet slecht of gemeen, maar juist liefdevol en verlichtend. Dit verbaast mij niet, want ik ken ook de andere kant: zogenaamd lichte Godinnen die ook eigenschappen hebben die duister genoemd kunnen worden. Niets in de wereld is 100% licht of donker! Als de donkere Godin eigenlijk helemaal niet donker is, waar komt de moderne fascinatie met deze Godinnen dan vandaan? Waarom worden Zij donker genoemd? Het antwoord vind ik nogal ontluisterend.
De Godinnen die het meest als ‘donker’ worden genoemd, hebben associaties met dood, hekserij en lust. Dit zijn dus zaken die in de westerse samenleving nog steeds als duister worden gezien. En je verbinden met Godinnen die je daar iets over kunnen leren, wordt als bevrijdend en bekrachtigend gezien. Alsof de damesblaadjes niet vaak genoeg over hekserij hebben geschreven en de seksuele revolutie nooit heeft plaatsgevonden. Blijkbaar sta ik te ver van de mainstream maatschappij om dit te kunnen begrijpen. Sinds wanneer is seksualiteit weer duister? Was dit niet een hersenspinsel van patriarchale christelijke instituten? Sinds wanneer is hekserij weer terug in het verdomhoekje? Waarom spreken we tegenwoordig over ‘naar het licht gaan’, als de dood nog steeds als donker wordt gezien? De moderne donkere Godin mythe, lijkt mij een enorme stap terug in de ontwikkeling van de mensheid. En ja, het is een moderne mythe. Iemand heeft hier haar PHD studie aan gewijd en zij kwam tot de conclusie dat de mythe in de jaren ‘90 is ontstaan. Pas toen werd het begrip in boeken geïntroduceerd. Oude en nog levende polytheïstische tradities kennen het begrip niet. Godheden zijn veel te complex voor dit soort stempels. Bijvoorbeeld Kali, Zij heet dan wel de Donkere en ziet er afschrikwekkend uit, maar de schedels in Haar halsketting zijn van demonen die Zij heeft verslagen. Kali helpt mensen om hun demonen en ego te verslaan en leidt naar verlichting. Nog een andere veel genoemde donkere Godin is Hecate. Zij is de toortsdraagster, Zij die licht brengt in het donker. Persephone woont wel een deel van de tijd in het dodenrijk, maar Zij is ook een jong meisje dat tussen de bloemen danst in de lente. En in het dodenrijk is Ze een vriendelijke gastvrouw. Net als Hel btw, die grote feesten organiseert om doden te verwelkomen.
Dan is Lilith er natuurlijk nog, de koningin van de donkere Godinnen. Dit is een complex verhaal. Lilith is haar carrière begonnen als demon in Sumerië, of eigenlijk als een hele groep demonen, mannelijk en vrouwelijk. In de Joodse traditie is ze na de Babylonische ballingschap,een rol gaan spelen. Net als in Babylon als dief van pasgeboren baby's en ook als ultieme slechte vrouw, die weigerde zich aan Adam te onderwerpen. Ik persoonlijk kan haar niet als een Godin zien. Al zolang als mensen verhalen vertellen, ontstaan er steeds nieuwe mythen. Verhalen over het ontstaan van de wereld en de avonturen van de stoffelijke en onstoffelijke wezens. Verhalen die steeds worden aangepast naar de behoefte van tijd en plaats. De wereld, het Goddelijke en de mensheid blijven in essentie altijd hetzelfde, maar hoe mensen daarover denken, blijft wisselen. Nieuwe ideeën ontstaan en oude ideeën worden soms zo aangepast dat ze nieuw lijken. Wat zegt het over deze tijd dat er een behoefte is ontstaan aan een donkere Godin die vrouwen helpt om hun zogenaamd donkere kanten, zoals seksualiteit, depressie, streven naar invloed en kracht, te omarmen? Wat zegt het over deze tijd dat dit allemaal nog steeds als duister wordt gezien?