Rituelen zijn een passie van me. Ik bestudeer ze al vele jaren. Niet alleen Pagan rituelen, maar ook de ceremonies van andere religies. Sommige dingen werken, andere dingen werken gewoon niet goed.
Gevestigde religies hebben eeuwen of soms zelfs millennia de tijd gehad om hun rituele structuur te perfectioneren. Het Paganisme staat, ook wat dit betreft, nog in de kinderschoenen.
Ook mijn eigen rituelen zijn altijd in feite altijd een groot experiment geweest. Je doet je best, maar perfect is het niet. Verre van dat. Als ik bv terugkijk op de Godinnenprocessies, dan zie ik nu dat ik een grote basisfout maakte en er geen logische volgorde in zat. Tegenwoordig leidt ik zelf alleen nog kleine intieme rituelen in de tempel hier, dus je zou kunnen zeggen dat ik met dit blog een stuurman aan de wal ben. Maar omdat ik al vele jaren rituelen bestudeer en analyseer (en in het verleden ook een heel aantal, van verschillende religies, heb bijgewoond, voel ik me toch vrij om iets over de wickerverbranding te schrijven.
Ik was er niet bij, maar heb online de live stream gekeken. En heb er zo waarschijnlijk meer van gezien dan veel mensen in het publiek. Ik kijk de live stream elk jaar, ik heb dus ook vergelijkingsmateriaal.
Wat was het dit keer prachtig vormgegeven! Holy shit wat mooi!
Daar heb ik echt van genoten, De prachtige kostuums van de processie, de sfeervolle muziek,
En er waren echte dansers! Hoe dat eerste meisje de cirkel in sprong was magisch mooi.
Het ontroerendste moment voor mij was toen de voorouders de cirkel instapten. Dat de Ouden erbij waren is voor mij zo belangrijk.
Maar dan toch weer die voorzichtige keus om alleen elementen, voorouders en krachtdieren aan te roepen. Waar waren de Goden? Ik begrijp dat niet iedereen in Goden gelooft, maar ook niet iedereen gelooft in krachtdieren. De Goden hadden erbij kunnen zijn, zonder Ze met woorden te noemen. Als de Krachten van het Universum bv, of de Krachten die alles doen groeien, ons bijstaan en inspireren.
Wat ik ook een enorme verbetering vond was dat het publiek werd uitgenodigd om te gronden en verbinding met elkaar te maken.. Helaas kon er geen echte cirkel worden gevormd, vanwege de plaats van de wicker. Maar daar is niks aan te veranderen, tenzij de het hele ritueel naar de rand van het terrein wordt verplaatst en dat heeft ook weer praktische bezwaren natuurlijk. Toch zou ik als organisatie overwegen om de wicker en het hoofdpodium van elkaar te scheiden in de toekomst. Om het ritueel, wat toch als het hoogtepunt van het festival wordt beschouwd, beter tot zijn recht te laten komen.
Het was een enorme verbetering om een deel van het ritueel op het podium te laten plaatsvinden. Zo was het veel beter zichtbaar en het zal ook geholpen hebben tegen het gedrang rond de wicker zelf.
De energie van het ritueel golfde een beetje heen en weer. Sommige delen, zoals het aanroepen van de elementen, duurden te lang waardoor de energie weer wegzakte.
Dit is de makke van veel paganistische rituelen. Er gaat heel veel tijd en aandacht naar het trekken van de cirkel en het moment supreme, dat waar het eigenlijk om gaat, komt er in vergelijking bekaaid vanaf. Ik heb dit al zo vaak zien gebeuren. Het is opvallend en jammer dat veel pagans zich er niet bewust van lijken te zijn dat het trekken van een cirkel alleen maar een voorbereiding is en niet het ritueel zelf.
Een zelfde dip in de energie vond helaas ook plaats bij het aansteken van de wicker. Het begon met een enorme energiegolf toen eerst de vrouwen, toen de mannen en toen iedereen de longen uit het lijf schreeuwden. Maar tijdens de wandeling met de toortsen kon die energie niet worden vastgehouden. Er was ineens geen publieksparticipatie meer. Misschien was het de bedoeling dat men mee klapte met de muziek, maar het gebeurde niet. Dit was natuurlijk ook het deel dat voor de meeste mensen onzichtbaar achter de ruggen van de menigte plaatsvond.
Tot nu toe voelde ik elk jaar, door de laptop en wifi heen, de enorme golf van emotie op het moment dat de wicker vlam vatte. Dit keer voelde ik het niet. En een aantal vrienden van me, die in de menigte stonden, hebben er ook weinig van meegekregen. Dit is deels persoonlijk natuurlijk, maar ik vond het wel opvallend.
Het energetisch hoogtepunt van het ritueel leek zich te hebben verplaatst.
Dit ritueel was oneindig veel beter dan het jarenlang geweest is! Maar er kunnen nog wat puntjes op de spreekwoordelijke i.
Het ritueel iets inkorten.
Sommige onderdelen duurden te lang. Alles op het podium kon sneller.
Meer aandacht voor 'het moment supreme' Het publiek meenemen in de aanloop daar naartoe. Dit kan door laten meeklappen of meezingen, of evt door met elkaar af te tellen.
Betere zichtbaarheid
Ik denk dat het met de groei van CF nodig is om de hoogte in te gaan. Ik bedoel dat letterlijk. Steltlopers in de processie bijvoorbeeld, zodat iedereen kan zien waar deze zich bevindt. En de wicker op een stellage!
Dit moet mogelijk zijn met staal en brandwerende platen.
Een plek voor de Goden
Formuleer het voorzichtig en heel algemeen, maar ook de Goden horen erbij.
Ik wil afsluiten met complimenten aan de mensen die dit jaar zoveel liefdevolle aandacht hebben gegeven en zoveel grote verbeteringen hebben aangebracht aan het grootste pagan ritueel van Nederland. Dank jullie wel daarvoor!