5 november, een paar dagen na Allerzielen, zijn de sluiers tussen de werelden van de levenden en de doden nog steeds dun.
We vieren de dag van de doden in de tempel.
Het voorouderaltaar staat klaar. Eronder, achter de sluier, kunnen brieven aan de overledenen worden achtergelaten, deze zullen later worden verbrand.
Het is een oude traditie om in deze tijd van het jaar een tafel te dekken
voor de overledenen die op bezoek kunnen komen.
Ik doe dit elk jaar symbolisch met poppenhuis-formaat meubeltjes en servies. (Na de ceremonie zal ik het tafeltje afruimen en de stoelen omgekeerd erop zetten, zoals in een café na de laatste ronde, ten teken dat iedereen weer moet vertrekken)
Het altaar is volgezet met foto's en kaarten met namen. Op de grond staan kleine bordjes met de eerste scheppen van het eten dat iedereen heeft meegebracht. Er is o.a. hutspot, zuurkool, koekjes naar het recept van oma en trifle. De rest van het eten is voor de levenden. Het was een interessante maaltijd, we ontdekten dat een aubergine-salade met hete pepers samen met hutspot een heel goede combinatie is.
Om de beurt steken we een kaarsje aan voor iemand die we willen gedenken, terwijl we iets vertellen over de persoon. Er worden mooie, ontroerende en grappige verhalen verteld. Er is veel aandacht voor grootouders en recent overleden ouders. Ook recent overleden vrienden en spirituele voorouders worden herdacht.
Het zou niet de tempel van de Godin zijn als er niet gezongen werd. Dit is een van liedjes die we hebben gezongen.
Het was een ontzettend fijne avond
en het altaar was prachtig met alle lichtjes.
Na afloop van een ceremonie moet de tempel weer helemaal opgeruimd worden, maar kaarsjes worden nooit uitgeblazen. Hier staan ze allemaal bij elkaar met de brieven en kaarten die wachten op het moment dat ze verbrand kunnen worden. Toen de meeste kaarsje waren opgebrand, is het tafeltje afgeruimd en zijn de laatste kaarsjes naar het balkon verhuisd zodat de tempel weer alleen
voor de 'Vaste Bewoners' was. Met dank aan de bezoekers van beide zijden van de sluiers. Tot volgend jaar!